Thursday, June 25, 2009

തിരകള്‍ക്കു താഴെ ...

ഈ തിരകള്‍ക്കു താഴെ ..ഓര്‍മകളുടെ മാര്‍്ത്തടത്തോട് ചേര്‍ന്ന് ..

ഉറഞ്ഞുപോയ ഒരു കണ്ണീര്‍ തുള്ളി ..

ഒരു ഉഷ്ണ പ്രവാഹം അതിനെ അലിച്ചു ചേര്‍ക്കട്ടെ ..

മറവിയുടെ കണാകയങ്ങളിലേക്ക്..


പൊട്ടി മുളക്കട്ടെ ഒരു പുതിയ ചേതന ..

ഇന്നലെ വേദനയുടെ പുറംപാളികള് പൊട്ടിച്ചെറിഞ്ഞു ..


ഉരുകി ഉണര്‍ത്തിയ ലോഹചിറകുകള്‍ ‍ ..

ഇനിയും ബാക്കിയാകുന്ന വഴികളില്‍ ...

തനിച്ചു നേടിയ രക്ഷ ....ഉരുകുന്ന വഴിതാരകള്‍ക്ക് മേല്‍ ..


എന്നോട് പൊറുക്കുക നീ ...പാതി പൊറുത്ത വേദന തൊട്ടുണര്‍്ത്തിയതിനു

Friday, June 19, 2009

പെയ്യാതെ പോയത്‌

എവിടെയാണ് നീ പെയ്തോഴിഞ്ഞത് ..
ഈ കാത്തു നിന്ന വേനല്‍ കരിച്ച ..
പച്ച മറന്ന വിജനവനവഴികള്‍ ..
നിനക്കായ് കരുതിയ കാട്ടു പൂവുകള്‍ കൊഴിഞ്ഞു ..

സുഗന്ധം വിട്ടൊഴിഞ്ഞ വള്ളികുടിലുകള്‍ കയ്യൊഴിഞ്ഞു
നിറം വാരി ചൂടിയ കാട്ടു പക്ഷികള്‍ ..

നിന്നെ കാത്തു ..നിന്നീലേക്കൊഴിച്ചു അലിയുവാന്‍
ഹൃദയത്തില്‍ കാത്തു വച്ച കണ്ണുനീര്‍ തുള്ളികള്‍ ..
ഈ വേനലില്‍ തളര്‍ന്നു ബാഷ്പമായ്‌ നീല താമര ...

ഇടി നാദം ഹൃദയത്തില്‍ ഏറ്റു വാങ്ങി ..
ഓരോ മിടിപ്പിലും തേടിയെത്തുന്ന നിന്‍റെ കാലടികള്‍
സ്വപ്നം കണ്ടു പുല്‍പൂവുകള്‍ ..
ഇപ്പോള്‍ മാനം കറുക്കുന്നു അറിയില്ല പെയ്തൊഴിയുമോ ..?

Friday, June 12, 2009

മറച്ചു വെച്ചത്

വെളിച്ചം മറച്ചു വെച്ചതാണ്
രാത്രി മടക്കി തരുന്നത് ..
ഈ നക്ഷത്രങ്ങളെ ,,ചന്ദ്രനെ ..
പിന്നെ തുറന്ന കണ്ണ് സ്വപ്നങ്ങളിലാക്കി മറച്ചു വച്ച
നിന്നെ ..

Friday, June 5, 2009

ഏതോ നിഴലില്ലാത്ത രാത്രിയിലെ സ്വപ്നങ്ങള്‍

പകല്‍ വിരിയുമ്പോള്‍ നിഴലുകള്‍ വളരും
വളര്‍ന്ന നിഴലുകള്‍ക്ക് നമ്മെക്കാള്‍ വലുപ്പം ..
ഈ വെയിലുവീണ തണലില്ലാ വഴിയില്‍ ..
ഉച്ചവെയിലില്‍ നിഴലുകള്‍ കുറുകും ..

നാം ചേര്‍ന്ന് നടക്കുമ്പോള്‍ ..
നമുക്ക് നാം തന്നെ തണല്‍
നിഴലുകള്‍ക്ക് വളരാം തമ്മില്‍ ചേരാം .
പരസ്പരം പലതും പറയാം
നിഴലുകള്‍ നിശബ്ദമായി പറയുന്നവ
ഏതോ നിഴലില്ലാത്ത രാത്രിയിലെ സ്വപ്നങ്ങള്‍ .

Tuesday, June 2, 2009

കാലടികള്‍

ഉഷ്ണം നിറഞ്ഞ വേനല്‍ പകല്‍ .
ജന്നല്‍ പാളികള്‍ക്ക് ചാരെ മറഞ്ഞു നില്ക്കാന്‍ ആരും ബാക്കിയായില്ല.
മാവുകളില്‍ കാറ്റു വീശി..വിരഹം ആര്‍ദ്രമായ ഒരു ഏകാന്തത വല്ലാതെ..
പറയാന്‍ മറന്ന വാക്കുകള്‍ ..ഓര്‍ക്കാന്‍ മറന്ന ദിനങ്ങള്‍ ..
വീണ്ടും വീണ്ടും..തകര്‍ന്ന മുരളിയെയും പാതി മുറിഞ്ഞ സംഗീതത്തെയും പറ്റി ഓര്‍ത്തു . .
കൂട്ടുവിട്ട കൂട്ടുകാരിയെ മറക്കാന്‍ വരഞ്ഞ ചിത്രങ്ങള്‍ മുഴുമിച്ചില്ല ..
നീണ്ട വഴികള്‍ ശൂന്യം ..നിറഞ്ഞു പൂത്ത മരങ്ങള്‍ക്ക് താഴെ നിഴല്‍ മറഞ്ഞു നിന്നു..
ഓര്‍മകളുടെ നീണ്ട വഴികള്‍ കടല്‍കരയിലേക്ക് നീണ്ടു...
ഒരിക്കലും മറവി മറക്കാത്ത നിന്റെ നിസ്വനങ്ങള്‍ ..
മധ്യഹ്നതിന്റെ ചൂടോട് ചേര്ന്നു പാതി കൂമ്പിയ താമര,
അവസാനം കണ്ട നിന്റെ വാടിയ മിഴിയെ എന്നിലെക്കെന്തിനു തിരിച്ചു തന്നു..
ദുഖിതര്‍ തുല്യര്‍ നാം കടലിന്റെ കരയില്‍ ഒത്തു വന്നുഓര്‍മകള്‍ മായ്ക്കുവാന്‍ മനസിന്റെ വാതായനങ്ങള്‍ തുറന്നുകൈകോര്‍ത്തു കടലിന്റെ സാന്ത്വനം ഏറ്റു വാങ്ങിഎല്ലാം മറക്കാമെന്ന് പരസ്പരം പറഞ്ഞു നാം..മറക്കാത്ത വേദനയെ മറക്കാന്‍ മറന്നുകടലിന്റെ
തലോടലേക്കുവാന്‍ നാമെത്തി ഈ മണല്‍ പരപ്പില്‍ ..
അലച്ചു ചിതറിയ തിരയില്‍ നിന്റെ ചിരിയും കരച്ചിലും മാഞ്ഞും വിരിഞ്ചും..
നാം സ്വയം മറന്നു കളിയാടിയ തീരം എന്തൊരു സൌഖ്യം നമുക്കു തന്നു
നിന്റെ നഷ്ട സ്വപ്‌നങ്ങള്‍ തിരയില്‍ മറഞ്ഞത് എനിക്കെന്തു സന്ത്വനമായിരുന്നു
കടല്‍തിരപലവട്ടം കരയോടു ഇണങ്ങി പിന്നെ പലവട്ടം തല്ലി പിണങ്ങി
ഒരു പാടു നേരം നാം ജീവന്റെ കളി യോട് കൈകോര്‍ത്തു മെല്ലെ നോക്കി നിന്നു..
കൂട്ടുകാരെല്ലാം ......പിരിയുന്ന സായാഹ്നം ..
ചുവന്നു മറയുന്ന സന്ധ്യയോടു വിട ചൊല്ലി..കൂട്ടമായി തിരിച്ചു പോകും..

ഇരുളില്‍ മറയുന്ന മറവിതന്‍ രാത്രിയില്‍ ..
ഒരു നൂറു ഓര്‍മകള്‍ ചിരാതായി വിരിയും ..
നിന്റെ നിസ്വനം കടലിന്റെ കരളില്‍ തിരഞ്ഞു ഞാന്‍ ,,
കടലിന്റെ നേരെ നടന്നു ചെല്ലും..
എല്ലാ കാലടികളും തിരിച്ചു പോകുമ്പോള്‍...
എന്റെ കാലടികള്‍ കടലിന്റെ മടിയിലേക്കു പോകും..
ഇനി ഒരു കാറ്റു മായ്ക്കും വരെ ..
കടലിലേക്ക്‌ നീളുന്ന കാലടിപാടുകള്‍ ഇന്നിന്‍ നിലവില്‍ തെളിഞ്ഞു കാണും ..
കടലില്‍ കളിക്കുവാന്‍ പോയോരില്‍ ഒരാള്‍ മാത്രം..തിരിച്ചിനി മടങ്ങില്ല ...
കരയില്‍ കളിക്കുവാന്‍ പോയൊരാള്‍..
ഓര്‍മതന്‍ കടലില്‍ മാഞ്ഞു പോകും ..