മൌനം വാചാലമാണ്‌

നിലാവിന്റെ വിളി കേട്ടുണര്‍ന്ന താമര പൂവുകള്‍ വിടരുന്ന സ്വരം കേട്ടുനര്‍ന്നപ്പോള്‍ ..
ചുറ്റും നിറഞ്ഞ ആരവങ്ങളുടെ ശബ്ദമാണ് മൌനം ..

ഇന്നലെകള്‍ മൂടിയ ഈ മുറിക്കുള്ളില്‍ ഇന്നും നിറയുന്നു ഒരായിരം ശബ്ദം ..
ചിരികള്‍ ..പൊട്ടി കരഞ്ഞു നാം പൊട്ടിച്ചിരിച്ചതും .. പൊട്ടി ചിരിച്ചു..പൊട്ടി കരഞ്ഞതും

നീട്ടിയ കൈകള്‍ തട്ടി നീ മറഞ്ഞു നിന്നാദ്യമായ് പൊട്ടിച്ചിരിച്ചു ..രാത്രി മൌനമായ്
പതറിയ വാക്കുകള്‍ ഉള്ളില്‍ പിടയ്ക്കവേ ഒരു തുള്ളി ...മൌനം ഘനീഭവിച്ചൊരു തുള്ളി ..

യാത്ര ചോദിക്കുവാന്‍ വൈകി ..അകന്നു പോകുന്ന ജാലകത്തില്‍ നിന്റെ മിഴികളില്‍ ..
ഒരിക്കലും കാണാതെ പോകുന്ന വാക്കുകള്‍ ..

************
പറയാതെ വാതില്‍ തുറന്നു നീ ...പതിവായി നാം കണ്ട പടവിലെത്തി ..
ഒരു ചെറു കാറ്റെന്റെ മുടിയിഴകളെ പരത്തി..
ഒരുമന്ദഹാസം എന്‍ മനസില്‍ വിടര്‍ത്തി ..

ഒന്നും പറയാതെ ആ പായല്‍ വഴുക്കിയ പടിയില്‍ ..
പരന്നു പോകുന്ന വര്‍ണ തുമ്പികളെ നോക്കി നാമിരുന്നു..
ഒരു സ്പര്‍ശം ആഴത്തില്‍ എന്റെ ഹൃദയത്തെ തൊട്ടു..
നിന്റെ മിഴികളില്‍ ഒരു വികാരതിരയുടെ നീലിമ കണ്ടു ..