Wednesday, September 17, 2008

കറുത്ത പൂവുകള്‍

ഇന്നലെ പൂത്ത പൂവുകള്‍ക്ക് എന്തൊരു ശോണിമയായിരുന്നു ഇന്നലെ കണ്ട കിനാവുകള്‍ക്കും എന്തൊരു ചാരുതയായിരുന്നു
മാഞ്ഞുപോകുന്ന പകലിന്റെ നിഴലുകള്‍ … രാവിന്‍റെ സാന്ദ്ര നയനങ്ങള്‍ എന്തിനായീ മിന്നുന്നു ..

ഈ രാവില്‍ മാനത്തു വിരിന്ജോര താരകം നീ ഒന്നു മാത്രാമായിരിക്കും .. താഴെ ഞാന്‍ ഈ ഏകാന്ത വീചിയില്‍ തനിച്ചു നില്‍ക്കുനതയീ കാണ്മതില്ലേ ..?
ഏതോ പിന്‍വിളി കേട്ടുനുര്‍നതും . .ഉള്‍വിളി എന്ന് തിരിച്ചര്‍ഞതും ..
കാതോര്‍ത്തു ,ആരും വിളിക്കനില്ല ഈ രാത്രിയില്‍ നിന്റെ വിളികള്‍ അകന്നു പോയീ
ഇരുട്ട് വീണ എന്റെ ഈ വഴികളില്‍ കൂടെ നടക്കുവാന്‍ ... ഒരു സ്വപ്നം കാണുവാന്‍ .. എത്ര നടന്നോര വഴിത്താരയില്‍ നിന്നെ തിരഞ്ഞു ഞാന്‍ കാത്തു നിന്നൂ
അരികിലാനെങ്കിലും അകലെയാണ് നീ ..എനിക്കിന്നറിയാം ..
ഞാനൊരു പാമരനാം യാത്രികന്‍
ഏതോ സ്വപ്നത്തില്‍ വിരിഞ്ഞ പൂക്കാലം തിരഞ്ഞവന്‍ ..
ഇപ്പോള്‍ എന്റെ സ്വപ്നങളില്‍ കറുത്ത പൂവുകള്‍ ...
അരികില്‍ നിന്‍ സ്പന്ദനം കേട്ടൊരാ സുന്ദര വേളയില്‍
ഇന്നലെ പൂത്ത പൂവുകള്‍ക്ക് എന്തൊരു ശോണിമയായിരുന്നു
പിന്നെ ഞാന്‍ കണ്ട കിനാവുകള്‍ക്കും എന്തൊരു ചാരുതയായിരുന്നു ..

2 comments:

siva // ശിവ said...

എന്റെ ചിന്തകള്‍ പോലെ ഈ വരികളും...

Anonymous said...

അരികിലാനെങ്കിലും അകലെയാണ് നീ ..എനിക്കിന്നറിയാം ..


ennalum arikil thanne alle??